زرد تارترازین

زرد تارترازین در دسته رنگ‌های پودری خوراکی مصنوعی قرار گرفته که به عنوان ماده رنگی بسیار محبوب با شماره E102 است که در بسیاری از مواد غذایی مورد استفاده قرار گرفته و دارای فرمول شیمایی C16H9N4Na3O9S2 می‌باشد. رنگ‌های خوراکی برای افزایش جذابیت بصری انواع مواد خوراکی و افزایش فروش آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در بسیاری از موارد غذا و یا مواد خوراکی دارای رایحه و طعم بسیار دلپذیری باشد اما ظاهر آن مورد پسند بسیاری از افراد نباشد. استفاده از رنگ‌های خوراکی در این مواقع سبب بهبود ظاهر مواد خوراکی می‌شوند و به آنها ظاهری دلنشین را انتقال می‌دهند.

از ویژگی‌های این رنگ می‌توان به عدم تغییرپذیری و مقاومت بسیار بالای آن در برابر PHهای مختلف و نور، گرما و تغییرات مختلف در برابر محیط‌های گوناگون مانند قنادی و کارخانجات تولید مواد غذایی و خوراکی اشاره نمود.

برای نخستین‌بار این رنگ سنتتیک در سال 1876 میلادای توسظ دانشمندی به نام جوسف جاستین مایر کشف شد و به‌طور کاملا تصادفی در طی فرآیند تولید رنگ‌ها یک رنگدانه با نام آنیلین سرخ پیدا کرد. در سال 1887 میلادی شرکت شیمایی آلمانی به نام بایر با تجاری‌سازی این رنگ به بازار عرضه کرد و به شهرت جهانی رسید.

ویژگی های رنگ زرد تارترازین

• عدم مقاومت در برابر اکسیژن
• عدم تغییرپذیری در برابر PH
• مقاوم در برابر نور و گرما

امروزه در بسیاری از لوازم آرایشی بهداشتی و مراقبت پوستی برای انتقال ظاهری زیبا به آنها از زرد تارترازین استفاده می‌کنند. از این رنگ در انواع سایه‌های چشمی، خط چشم‌های رنگی، رژلب‌ها، محصولات مراقبت پوستی، انواع صابون‌های مایع و جامد، خمیردندان‌ها و دهان‌شویه، محصولات مراقبت مو و… استفاده می‌شود.